با سلام
یکی از بستگان که آقایی مجرد و ۳۸ ساله است اعتیاد به شیشه داشته و بطور متناوب در طول چهار سال گدشته در کمپ هم نگهداری می شده اما نتیجه نداشته است. اعتیاد موجب شد تا چند سال پیش شغل خویش را از دست بدهد. در حال حاضر و با این که به نظر می رسد ندرتا شیشه مصرف می کند، دچار اختلالات روانی نیز می باشد (مثلا با شخصی فرضی با صدای نسبتا بلند صحبت می کند یا خارج از منزل اعمال غیرمتعارف انجام می دهد) با توجه به این که والدین ایشان که از اقشار ضعیف جامعه نیز هستند به دلیلی کهولت سن، کنترلی روی ایشان ندارند. با این وجود آیا محلی برای بستری کردن و ترک اعتیاد ایشان وجود دارد؟ آیا دولت از درمان این گونه افراد حمایت می کند؟
2 پاسخ
با سلام
وجود علائم توهم و هذیان در فردی که معتاد به شیشه است در حقیقت به این معناست که چنین فردی نه به ندرت که به شدت در حال مصرف شیشه است. با قطع مصرف شیشه این علائم نیز برطرف خواهند شد. بستری شدن در کمپ به معنای درمان اعتیاد نیست و صرفا باعث می شود که فرد برای مدت زمانی که بستری است به علت عدم دسترسی به مواد، مصرف نداشته باشد.
مراکز کاهش آسیب یا DICها مراکزی هستند که به رایگان خدماتی به افراد معتاد و بی سرپناه در جهت کاهش آسیب اعتیاد می دهند. با سازمان بهزیستی یا معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی محل زندگی اتان تماس بگیرید و در این مورد بپرسید.
